T-62

Rus abilerimiz 2. Dünya Savaşı'ndan sonra ellerindeki T-44'leri yenileme ihtiyacı hissetmişler. Bunun sonucunda T-54 ortaya çıkmış. Sonrasında bu tank geliştirilmiş ve T-55'ler ortalarda dolaşmaya başlamış. Ama NATO ülkeleri birer birer AMX-30, Centurion, M-48 Patton'ları ortaya sürmeye başlayınca T-55 bu tanklara karşı sönük kalmış. T-55'ün mermilerini M-48 ve Centurion'a işlemediği de tespit edilince Varşova Paktı ülkeleri endişelenmeye başlamışlar. 100 mm AP mermiler bir işe yaramazken 100 mm HEAT mermiler ise çok pahalı kalıyormuş. Böyle olunca T-55 tankının topu büyütülmek istenmiş. Ama bu sefer de tank küçük kalmış. Sonra ne olmuş? Siz anladınız onu. Sovyet yöneticiler daha büyük bir tank tasarlamaya karar vermişler.

Bunun sonucunda 1961 yılında T-62 doğmuş. T-62 hem daha büyükmüş, hem tareti daha kocamanmış ve topu da 115 mm boyutundaymış. Top yivsiz olduğundan APFSDS mermileri de ateşleyebiliyormuş. Bu sayede Sovyet ülkeleri NATO tankları karşısında bir adım önde olan bir tanka sahip olmuşlar.

Ama tabii ki hayat hayal kırıklıklarıyla doluymuş. Bizim T-62 sürekli olarak motor arızası yapıyor ve paletleri kırıyormuş. Bunun nedeni T-55 türevi bir motor kullanmalarıymış. Bu motor daha ağır ve daha büyük olan T-62'yi idare edemiyormuş. Bunun yanında tankın Nükleer-biyolojik ve kimyasal saldırılara karşı koruma tertibatı da yokmuş.

Ama sonuçta T-62'nin daha büyük bir topu varmış. Bu top −6° aşağı ve +16° derece yukarı hareket edebiliyormuş. Sovyet bilim adamlarımız bununla övünürken acı gerçekler ortaya çıkmış. T-62'de kullanılan topun doldurulabilmesi için topun +3.5 dereceye gelerek sabitlenmesi gerekiyormuş. Yani tank nişan alıp ateş ettikten sonra taretin düzlenmesi topun +3.5 derece eğime alınması ve manuel olarak doldurularak tekrardan nişan alınması gerekiyormuş. Bunun yanında top dolarken hedefin nişancı tarafından takip edilmesi de mümkün olmuyormuş. 

Ama Tank Komutanı bu doldurma esnasında düşman tankını takip edebiliyormuş. En azından düşmanı gözle takip etmek mümkünmüş yani. Eğer topu doldurup ateşleyebilirlerse bir başka sorun daha ortaya çıkıyormuş. Ateşleme sırasında oluşan tüm toz-duman tankın içine doluyormuş. Bunun nedeni de Duman Engelleyici mekanizmanın yetersiz kalmasıymış. 

Tankı hep yerdik biraz da övelim. Tankın mermi muhafaza çıkartıcısı çok iyi çalışyormuş. O kadar iyi çalışıyormuş ki sürekli olarak kullanılmış mermi muhafazası tankın içine doğru fırlıyor ve mürettebatın yaralanmasına ve yanmasına neden oluyormuş. 

Yine stabilizatör olmadığı için 115 mm topun isabeti de çok kötüymüş. Mermi ateşlenen yönde bir yerlere gidiyormuş. Sadece %70 vuruş yüzdesine sahipmiş bu tank. Bunun yanında makineli tüfek de sadece kumandan yuvasından dışarı çıkarsa kullanılabiliyormuş. Bir süre sonra anlaşılmış ki T-55 tankı ile yeni üretilen HVAPDS mermisi ile atış yapıldığında T-62 ile APFSDS mermisi ile yapılan atıştan daha iyi deliş sağlanıyormuş. Yani T-62 kendinden bir önceki tanktan daha kötüymüş.

Bir süre sonra 125 mm topa sahip T-64 üretilerek kullanıma sunulmuş. T-62 bazı özellikleri ile eşsiz bir tank. Öncelikle Dünya'da T-62'den önce veya sonra 115 mm topa sahip hiç bir tank üretilmemiş. Yine T-62 sadece 13 yıl üretimde kalarak en kısa süre üretilen Sovyet tankı olmuş. Örnek olması için söyleyeyim; T-55 tankı 37 yıl ve T-72 tankı 29 yıl üretimde kalmışlar. Yine T-62 sadece 12.000 adet üretilerek de bir rekor kırmış. T-72 tankı 25.000 ve T-55 tankı 100.000 tane üretilmiş örnek vermek gerekirse. Yine T-62 tankını sadece 13 ülke satın almış. T-55 tankını 67 farklı ülke, T-72 tankını ise 27 farklı ülke satın almışlar.

Sonuç olarak T-62 Sovyet tankları arasında bir utanç olarak kaybolup gitmiş.